Thomas Vertelt: 'Magere Hein'
Wanneer we over de dood spreken, wordt ook wel eens de uitdrukking ‘Magere Hein’ gebruikt. Hij wordt afgebeeld in een zwart gewaad, daarbij een hoofd met deels zichtbare ledematen en vergezeld van een zeis en zandloper. De schedel is lang niet altijd op afbeeldingen zichtbaar. Logisch wanneer Hein een grote zwarte capuchon draagt.
Het ‘magere’ heeft betrekking op alleen de aanwezigheid van het skelet. Daarmee is het ook een personage, al bestaat deze uiteraard niet echt. De zeis maait normaliter de korenhalmen en haalt het leven uit de groei. Deze symboliseert dan ook de dood. De zandloper staat voor de tijd en het tijdelijke, langzamerhand stroomt het leven door en uiteindelijk is het op. Einde van de tijd en niets is voor altijd.
‘De man met de zeis’ wordt in Vlaanderen aangeduid als ‘Pietje de Dood’ en heeft daar dezelfde betekenis. In de Griekse Mythologie komen we Thanatus tegen, ‘God van de dood’. Hij is de zoon van Nyx (godin van de nacht) en Erebus (god van het duister). Thanatus wordt ook wel ‘Mors’ genoemd en daar komt de uitdrukking ‘Morsdood’ vandaan.
Een andere associatie met de dood is ‘Vadertje tijd’. Hij is de personificatie van tijd, maar dan als een levende versie. Ook zijn attributen zijn de zeis en een zandloper. Verder wordt hij meestal afgebeeld met een lendendoek om een naakt lichaam. Vadertje tijd wordt ook wel eens samen met ‘Moeder Natuur’ gebruikt, voorgesteld als een echtpaar.